درباره تب دنگی چه می‌دانید؟
امتیاز:
تب دنگی (Dengue fever) یک عفونت ویروسی است که از طریق نیش پشه های آلوده به انسان منتقل می شود. این بیماری در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری، بیشتر در مناطق شهری یافت می شود. پیشگیری و کنترل دنگی به کنترل ناقل بستگی دارد. هیچ درمان خاصی برای دنگی شدید وجود ندارد و تشخیص زودهنگام و دسترسی به مراقبت های پزشکی مناسب تا حد زیادی میزان مرگ و میر دنگی شدید را کاهش می دهد.
اکثر افرادی که به دنگی مبتلا می شوند علامت ندارند. شکل شدید تب دنگی که تب خونریزی دهنده دنگی نیز نامیده می شود، می تواند باعث خونریزی جدی، افت ناگهانی فشار خون و مرگ شود. با اجتناب از نیش پشه آئدس به خصوص در طول روز می توان خطر ابتلا به دنگی را کاهش داد.
علائم تب دنگی
اکثر افراد مبتلا به تب دنگی علائم خاصی ندارند و در عرض 1 تا 2 هفته بهبود می یابند. به ندرت، تب دنگی شدید می تواند منجر به مرگ شود. علائم این بیماری ممکن است با سایر بیماری ها مانند آنفولانزا اشتباه گرفته شوند. علائم معمولا 4 تا 10 روز پس از گزش توسط پشه آلوده شروع می شوند و 2 تا 7 روز طول می کشند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب بالا (40 درجه سانتیگراد)
- سردرد شدید
- درد پشت چشم
- دردهای عضلانی و مفاصل
- حالت تهوع
- استفراغ
- تورم غدد
- کهیر
علائم تب دنگی شدید اغلب پس از از بین رفتن تب ظاهر می شود و شامل موارد زیر است:
- درد شدید شکم
- استفراغ مداوم
- تنفس سریع و پی در پی
- خونریزی لثه یا بینی
- خستگی
- بی قراری
- خون در استفراغ یا مدفوع
- تشنگی زیاد
- پوست رنگ پریده و سرد
- احساس ضعف
افراد مبتلا به این علائم شدید باید فورا تحت مراقبت قرار گیرند. این افراد پس از بهبودی، ممکن است برای چند هفته احساس خستگی کنند.
علائم تب دنگی در کودکان
علائم تب دنگی در کودکان ممکن است شامل تب بالا، سردرد شدید، درد عضلانی و مفصلی، خستگی و ضعف شدید، تهوع و استفراغ، درد شکمی، پوست خارش‌دار و راش، خونریزی (از لثه‌ها، بینی یا پوست) باشد. در صورت مشاهده این علائم، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا اقدامات درمانی و مراقبتی لازم انجام شود. تب دنگی می‌تواند جدی باشد و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
راه های انتقال تب دنگی
نیش پشه‌های آلوده به ویروس: پشه‌های ناقل اصلی این ویروس شامل گونه‌های Aedes aegypti و Aedes albopictus هستند. وقتی یک پشه آلوده به ویروس دنگی فرد را نیش می‌زند، ویروس وارد جریان خون فرد شده و می‌تواند منجر به ابتلا به تب شود. پشه‌های Aedes با نیش زدن یک فرد مبتلا به دنگی، ویروس را می‌گیرند و سپس با نیش زدن افراد دیگر، به آنها منتقل می‌کنند.
انتقال از مادر به نوزاد: در برخی موارد نادر، ویروس دنگی ممکن است از مادر باردار به جنین و هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود.
انتقال از فرآورده‌های خونی: در موارد بسیار نادر، انتقال ویروس دنگی از طریق انتقال خون آلوده یا پیوند اعضا نیز گزارش شده است.
پیشگیری از تب دنگی
برای پیشگیری از انتقال این بیماری باید کاری کنیم که پشه ها نتوانند با انسان در ارتباط باشند. استفاده از مواد دفع‌کننده پشه مانند اسپری‌ها و کرم‌ها می‌تواند به کاهش نیش پشه‌ها کمک کند. پوشیدن لباس‌های بلند و استفاده از پشه‌بند در مناطق پرخطر توصیه می شود. نصب توری‌های مناسب بر روی پنجره‌ها و درب‌ها برای جلوگیری از ورود پشه‌ها به داخل منازل نیز توصیه می شود.
درمان تب دنگی
درمان خاصی برای دنگی وجود ندارد و تمرکز بر روی مدیریت علائم درد است. بیشتر موارد این بیماری را می توان در خانه با داروهای مسکن درمان کرد. برای مدیریت این بیماری این توصیه ها را رعایت کنید:
- با نوشیدن آب و مایعات فراوان، خود را هیدراته نگه دارید.
- تا حد امکان استراحت کنید.
- تنها از مسکن استامینوفن استفاده کنید.
- از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپرین خودداری کنید.
- با تقویت سیستم ایمنی خود با تغذیه مناسب می توانید با این بیماری مقابله کنید.
- در صورت مشاهده علائم شدید، در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید.