فداکاری، ورای زمان و مکان
امتیاز:
یادداشت
دوران هجوم بیماری کرونا برای کادر درمان را باید روزهای نفسگیری به حساب آورد که بیش از 200 نفر از آنان را شهید راه سلامت و درمان جامعه نمود؛ چنانکه بیمارستانها و مراکز درمانی برای آنها به میدانی از مین تبدیل شده بود تا هر لحظه پرستار، پزشک و یا یکی از کادر درمان و خدماتی را به کام مرگ بکشاند؛ اما بالاخره این ویروس کشنده هم در مقابل فداکاریها این سفیدپوشان عاشق شکست خورد و به زانو درآمد.
در این روزهای که یادآور آغاز جنگ تحمیلی است، یاد و خاطره فعالیتهای مخلصانه پزشکان و پرستاران فداکار در دفاع مقدس که در روزهای آتش و خون در خطوط مقدم نبرد، بیمارستانها و درمانگاههای صحرایی به رفع آلام مجروحان می پرداختند، باز تجلی مییابد.
همانا تجربه دفاع مقدس نشان داد که حضور نیروهای غیرنظامی در پشت جبههها و با کمترین فاصله از خطوط مقدم نبرد؛ امری اجتنابناپذیر است. در این بین اولین گروهی که در کمترین فاصله از محل درگیریها مستقر میشدند، کادر درمان و به صورت مشخص، پرستارانی بودند که در نقش امدادگر ظاهر میشدند، همین امر سبب تعداد زیاد شهدای پرستار در دوران دفاع مقدس شده است.
تلاش ها و مجاهدت های کادر درمان در دوران دفاع مقدس زمینه ای شده است تا امروزه و پس از جنگ تحمیلی این حاملان پیام پایداری و استقامت به عنوان بخشی از بدنه تنومند جامعه، به منظور اعتلاء و اشاعه فرهنگ ایثار و فداکاری در جامعه پزشکی و دانشگاهی کشور، به ثبت و انتقال تجارب و مواریث گرانبهای دفاع مقدس بپردازند.
به راستی پزشکان و پرستاران، قهرمانان و مدافعان دلسوز سلامت هستند که ایثار آنها در همه دورهها بویژه طی ۲ سال شیوع کرونا تداعی کننده رشادت رزمندگان دوران دفاع مقدس است و یادآور این جمله است که فداکاری و از خود گذشتگی فقط در جبهه و جنگ نیست.